χρυσακόνιον

τὸ, Μ

η λυδία λίθος, με την οποία δοκίμαζαν την γνησιότητα τού χρυσού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο)-* + ἀκόνιον, υποκορ. τού ἀκόνη).